Zmiana rozporządzenia w sprawie uposażenia zasadniczego oraz dodatków do uposażenia funkcjonariuszy Straży Granicznej

UZASADNIENIE
Projekt rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych zmieniającego rozporządzenie w sprawie uposażenia zasadniczego oraz dodatków do uposażenia funkcjonariuszy Straży Granicznej został opracowany przede wszystkim w związku ze stwierdzoną potrzebą ograniczenia do minimum, wyznaczonej przepisami ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U z 2011 r. Nr 116, poz. 675, z późn. zm.), liczby dodatków do uposażenia funkcjonariuszy Straży Granicznej, z jednoczesną zmianą nazw niektórych dodatków oraz zasad ustalania wysokości i przyznawania tych dodatków.
Konsekwencją wprowadzenia tych zmian będzie otrzymywanie przez funkcjonariuszy Straży Granicznej dodatków do uposażenia:

• za wysługę lat,
• za stopień,
• funkcyjnego.,
• służbowego,
• morskiego,
• lotniczego.

Proponowana liczba dodatków do uposażenia funkcjonariuszy Straży Granicznej wiąże się Z przepisem art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Graniczne, zgodnie z którym funkcjonariusze otrzymują także dodatki uzasadnione szczególnymi właściwościami, kwalifikacjami, warunkami lub miejscem pełnienia służby.
Rozwiązania proponowane w projektowanym akcie prawnym mają zatem na celu uproszczenie systemu uposażeń funkcjonariuszy, w którym a po dokonanych zmianach — oprócz składników uposażenia wymienionych w ustawie, funkcjonariusze otrzymywać będę tylko dwa dodatki (morski i lotniczy) uzasadnione szczególnymi właściwościami, warunkami oraz miejscem pełnienia służby. W odniesieniu do dodatków do uposażenia funkcjonariuszy Straży Granicznej, projektowane rozporządzenie przewiduje wprowadzenie istotnych zmian dotyczących dodatku funkcyjnego oraz dodatku służbowego.
Stosownie do rozwiązań w przyjętych w projekcie, uproszczenie obowiązującego sposobu ustalania wysokości dodatków funkcyjnych i dodatków służbowych polegać będzie na odstąpieniu od zaliczania poszczególnych stanowisk służbowych do określonych dla każdego ze stanowisk przedziału kategorii dodatku funkcyjnego albo służbowego, a następnie przyznawania jednej z kategorii dodatku W tym przedziale i wynikającej z tej kategorii określonej w tabeli wartości mnożnika kwoty bazowej, która odniesiona do kwoty bazowej pozwala na ustalenie należności z tytułu dodatku funkcyjnego albo służbowego.

W miejsce dotychczasowego systemu ustalania indywidualnych wysokości tych dodatków, w projekcie przewiduje się przyznawanie funkcjonariuszom dodatku funkcyjnego albo służbowego, którego wysokość stanowić będzie określony procent podstawy ustalenia tych dodatków, zwanej „podstawą naliczenia”.

Zgodnie z projektem, podstawę naliczenia stanowić ma suma przysługującego funkcjonariuszowi uposażenia zasadniczego wynikającego z grupy uposażenia zasadniczego i dodatku za stopień etatowy do których zostało zaszeregowane dane stanowisko służbowe (stanowisko służbowe, na które funkcjonariusz został mianowany, powołany, albo stanowisko, na którym funkcjonariuszowi powierzono pełnienie obowiązków służbowych) albo uposażenie zasadnicze i stopień etatowy, do których funkcjonariuszowi zachowano prawo na podstawie art. 107 ustawy o Straży Granicznej. Projektowane rozwiązanie w zakresie ustalania indywidualnych wysokości dodatków, o których mowa, wiąże się z potrzebą ściślejszego powiązania wysokości otrzymywanych przez funkcjonariuszy dodatków funkcyjnych i służbowych ze specyfiką zadań wykonywanych na poszczególnych stanowiskach służbowych, a także odniesienia ich wysokości do rangi danego stanowiska służbowego W hierarchii służbowej.

Efektem wdrożenia proponowanej metody ustalania wysokości dodatków funkcyjnych i służbowych będzie zróżnicowanie podstawy naliczenia w zależności od rangi stanowiska W hierarchii służbowej. Tym samym przyznanie funkcjonariuszom dodatku funkcyjnego albo służbowego W wysokości stanowiącej np. 20 % podstawy naliczenia, oznaczać będzie tę sarną kwotę dodatku na stanowiskach zaszeregowanych do tej samej grupy uposażenia zasadniczego i tego samego stopnia etatowego, natomiast jednakowa część podstawy naliczenia (np. 20%) stanowić będzie różne kwoty dla stanowisk służbowych o zróżnicowanym zaszeregowaniu do grup uposażenia zasadniczego i stopni etatowych.

W przypadku zaszeregowania stanowiska służbowego jednocześnie do dwóch stopni etatowych, do ustalenia podstawy naliczenia przewiduje się przyjcie dodatku za wyższy stopień etatowy. Stosownie do propozycji zawartych w projekcie, miesięczna wysokość dodatków przyznawanych funkcjonariuszom wynosić będzie: – dodatku funkcyjnego powyżej 10 % do 80 % podstawy naliczenia,
– dodatku służbowego powyżej 10 % do 60 % podstawy naliczenia, z wyjątkiem dodatku służbowego dla funkcjonariuszy na stanowisku: kursant, dla którego to stanowiska dodatek służbowy wyniesie powyżej 10 % do 20 % podstawy naliczenia. Indywidualna kwota dodatku funkcyjnego albo służbowego będzie zaokrąglana na zasadach dotychczasowych — do 10 groszy w górę. Proponowany sposób ustalania wysokości dodatków funkcyjnych i służbowych pozwoli na uniknięcie nieplanowanych skutków finansowych zmiany tego systemu — dzięki możliwości ustalenia nowej wysokości dodatku, uwzględniającej otrzymywane dotychczas dodatki oraz zwiększenia dodatku funkcyjnego/służbowego, z dokładnością do 10 groszy, nie zaś, jak obecnie, według ustalonego mnożnika kwoty bazowej w kategorii dodatku funkcyjnego albo służbowego wynikającej z tabeli. Zróżnicowanie maksymalnej wysokości dodatku funkcyjnego i analogicznej wysokości dodatku służbowego wynika z potrzeby rozróżnienia stanowisk kierowniczych i pozostałych stanowisk służbowych, z punktu widzenia zakresu odpowiedzialności służbowej na stanowiskach kierowniczych, uwzględniając brak możliwości uzyskania przez funkcjonariuszy pełniących służbę na tych stanowiskach czasu wolnego w zamian za ponadnormatywny czas służby, a także element motywacji dla funkcjonariuszy do zajmowania stanowisk kierowniczych. Za przyjęciem wskazanych, granicznych wielkości dodatków funkcyjnych i dodatków służbowych przemawia także fakt, iż rozwiązania te od kilku lat z powodzeniem funkcjonują w systemie uposażeń policjantów. Wobec przewidzianego W projekcie uchylenia tabel dodatku funkcyjnego i dodatku. służbowego, W załącznikach nr 2 i 3 do projektu zostały określone stanowiska służbowe, których zajmowanie uprawnia funkcjonariuszy do otrzymywania odpowiednio dodatku funkcyjnego albo dodatku służbowego.
Przyjęte w projekcie założenie likwidacji zwiększeń dodatków funkcyjnych i służbowych. ze wszystkich obowiązujących dotychczas tytułów, wynika z sygnalizowanej potrzeby uproszczenia systemu uposażeń poprzez ograniczenie liczby dodatków i ich zwiększeń.

Projektowane rozwiązanie pozwoli docelowo na ściślejsze powiązanie wysokości otrzymywanego przez funkcjonariusza uposażenia Z zakresem realizowanych zadań oraz jakością i efektami pełnionej służby, nie zaś głównie ze specyfiką tych zadań. Wobec wątpliwości w zakresie istniejących w dotychczasowym stanie prawnym możliwości przyznawania funkcjonariuszowi nowej wysokości dodatku funkcyjnego albo służbowego, projekt zawiera przepisy umożliwiające przyznawanie dodatku funkcyjnego albo służbowego w nowej wysokości, wyższej albo niższej od należnej uprzednio, a także jego podwyższanie na stałe albo na czas określony, jak również obniżanie w związku z ustaniem przesłanek uzasadniających otrzymywanie przez funkcjonariusza dodatku funkcyjnego albo służbowego w dotychczasowej wysokości.

Projektowane rozwiązania jednoznacznie określają podstawy prawne przyznawania funkcjonariuszowi nowej, wyższej albo niższej wysokości dodatku funkcyjnego/służbowego, a także czasowego podwyższania albo obniżania tych dodatków. Ponadto projektowane zmiany dotyczą wprowadzenia dodatku morskiego w miejsce dotychczasowego dodatku za służbę na morzu, wprowadzenia dodatku lotniczego w miejsce dotychczasowych dodatków dla personelu latającego, dla bezpośredniej obsługi statków powietrznych oraz dodatku instruktorskiego, likwidacji albo utworzenia niektórych stanowisk służbowych, zmian zaszeregowania niektórych stanowisk do grup uposażenia zasadniczego i stopni etatowych, albo wyłącznie w zakresie zaszeregowania do stopni etatowych.
Wymienione wyżej zmiany mają na celu:

– w przypadku dodatku lotniczego — ustalenie nowej, niższej wysokości dodatku za wykonywanie zadań na statkach powietrznych SG, w miejsce dodatku przysługującego określonej grupie funkcjonariuszy jedynie z tytułu liczby „wylatanych godzin”, tj. posiadanego indywidualnego nalotu ogólnego; projekt przewiduje także zniesienie jednorazowego dodatku za wykonanie w danym roku kalendarzowym co najmniej 40-godzinnego nalotu na statkach powietrznych Straty Granicznej — wobec faktu, iż wynika to z normalnego toku służby,

– likwidację niektórych stanowisk służbowych, utworzenie nowych stanowisk służbowych albo zmianę nazwy istniejących stanowisk – adekwatnie do potrzeb występujących w jednostkach organizacyjnych Straży Granicznej,

– zaszeregowanie niektórych stanowisk do nowych grup uposażenia zasadniczego i stopni etatowych, albo zaszeregowanie tylko do nowych stopni etatowych – celem zapewnienia obsady osobowej na tych stanowiskach o kwalifikacjach adekwatnych do realizowanych zadań, stosownie do oceny możliwości tej obsady z punktu widzenia posiadanych kadr.
Ujęte w projekcie przepisy przejściowe mają na celu przyjęcie zasady, aby uposażenie (we wszystkich składnikach) każdego z funkcjonariuszy Straży Granicznej pełniących służbę w dniu wejścia W życie projektowanego rozporządzenia, w okresie działania przepisów przejściowych nie było niniejsze niż przed tym dniem. Dotyczy to zarówno skutków ograniczenia liczby dodatków do uposażenia funkcjonariuszy, likwidacji zwiększeń dodatków funkcyjnych i służbowych, jak tek proponowanych zmian zaszeregowania stanowisk służbowych.
Wejście w życie rozporządzenia wyznaczono na dzień 1 kwietnia 2014 r.

Wskazany termin określono z uwzględnieniem trwającego procesu reorganizacji Straży Granicznej, a także konieczności wprowadzenia w jednostkach organizacyjnych Straży Granicznej zmian organizacyjno-etatowych, wynikających z treści projektu.
Przedmiot regulacji nie jest objęty zakresem prawa Unii Europejskiej. Projekt nie zawiera przepisów technicznych, zatem nie podlega notyfikacji zgodnie z trybem. przewidzianym w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm. i. aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039, Z późn. zm.).

Projekt z dnia 31 stycznia 2014 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH1) z dnia   2014r. zmieniające rozporządzenie w sprawie uposażenia zasadniczego oraz dodatków do uposażenia funkcjonariuszy Straży Granicznej
Na podstawie art. 105 i art. 108 ust. 3 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej (Dz. U. z 2011 r. Nr 116, poz. 675, z późn. zrn.2)) zarządza się, co następuje:
§ I.

W rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 8 lutego 2008 r. w sprawie uposażenia zasadniczego oraz dodatków do uposażenia funkcjonariuszy Straży Granicznej (Dz. U. Nr 24, poz. 148, z 2009 r. Nr 24, poz. 150, z 2012 r. poz. 1200 oraz z 2014 r. poz. 43) wprowadza się następujące zmiany:

1) § 4 otrzymuje brzmienie: „§ 4. 1 Funkcjonariusze otrzymują następujące dodatki do uposażenia:

• 1) za wysługę lat;
• 2) za stopień;
• 3) funkcyjny; .
• 4) służbowy;
• 5) morski;
• 6) lotniczy.

2. Wysokość dodatków do uposażenia, o których mowa w ustal pkt 2, 5 i 6, stanowi iloczyn mnożników określonych w rozporządzeniu i kwoty bazowej, o której mowa w § 2 ust. 2. 3. Kwoty dodatków, o których mowa w ust. 1, po ich wyliczeniu zaokrągla się do dziesięciu groszy w górę.”;
I) Minister Spraw Wewnętrznych kieruje działem administracji rządowej — sprawy wewnętrzne, na podstawie 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 listopada 2011 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych (Dz. U. Nr 248, poz. 1491). 2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2011 r. Nr 117, poz. 677, Nr 170, poz. 1015, Nr 171, poz. 1016 i Nr 230, poz. 1371, z 2012 r. poz. 627, 664, 769 i 951 oraz z 2013 r. poz. 628, 675, 829, 1351 i 1650.

2) w 5 ust. 1 otrzymuje brzmienie; „I. Funkcjonariusze otrzymują po dwóch latach służby dodatek za wysługę lat w wysokości miesięcznej 2 % należnego uposażenia zasadniczego.”;

3) w § 7: a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „i Wykaz stanowisk służbowych, których zajmowanie uprawnia funkcjonariuszy do otrzymywania dodatku funkcyjnego określa tabela stanowiąca załącznik nr 4 do rozporządzenia. 3. Dodatek funkcyjny przyznaje się funkcjonariuszowi w wysokości miesięcznej powyżej 10 % i nie większej niż 80 % podstawy naliczenia tego dodatku, określając jego wysokość z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku”, b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a — 3d w brzmieniu: „3a. Podstawę naliczenia dodatku funkcyjnego stanowi suma wysokości przysługującego funkcjonariuszowi uposażenia zasadniczego według grupy tego uposażenia i dodatku za stopień, do których zostało zaszeregowane stanowisko służbowe na którym funkcjonariusz pełni służbę, o których mowa w 2 ust. 5. 3b. W przypadku funkcjonariusza, któremu powierzono pełnienie obowiązków służbowych na innym, stanowisku, do ustalenia wysokości dodatku funkcyjnego stosuje się podstawę naliczenia odpowiednią dla tego stanowiska, lecz nie niższą od dotychczasowej. 3e. W przypadku zachowania funkcjonariuszowi przeniesionemu na stanowisko służbowe zaszeregowane do niższej grupy uposażenia zasadniczego prawa do uposażenia zasadniczego albo prawa do zaszeregowania, o których mowa w art. 107 ustawy, do ustalenia podstawy naliczenia dodatku funkcyjnego przyjmuje się sumę wysokości uposażenia zasadniczego i dodatku za stopień wynikające z zachowanego funkcjonariuszowi prawa. 3d.. W przypadku zaszeregowania stanowiska służbowego do dwóch stopni etatowych, do ustalenia podstawy naliczenia dodatku funkcyjnego przyjmuje się wysokość dodatku za stopień wyższy.”, c) ust. 5 otrzymuje brzmienie: Dodatek funkcyjny, w granicach określonych w ust. 3: 1) może być przyznany w nowej, wyższej niż uprzednio wysokości albo podwyższony na czas określony, w przypadku gdy funkcjonariusz przejawia inicjatywę w służbie, wzorowo wykonuje obowiązki służbowe albo zostały mu powierzone nowe lub dodatkowe obowiązki służbowe lub nastąpiła inna istotna zmiana warunków służby wymagająca zwiększenia zaangażowania funkcjonariusza w wykonywanie zadań służbowych; 2) może być przyznany w nowej, niższej niż uprzednio wysokości, albo obniżony na czas określony, w przypadku ustania przesłanek uzasadniających przy-manie go w dotychczasowej wysokości, w szczególności w związku z wystąpieniem istotnej zmiany warunków służby powodującej zmniejszenie zakresu obowiązków; ulega obniżeniu na czas określony w przypadku niewywiązywania się przez funkcjonariusza z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonego w ostatecznej opinii służbowej, albo naruszenia przez funkcjonariusza dyscypliny służbowej lub nieprzestrzegania zasad etyki zawodowej, jeżeli prawomocnym orzeczeniem dyscyplinarnym został on ukarany karą dyscyplinarną.”;

4) w 8: a) ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie: „2. Wykaz stanowisk służbowych, których zajmowanie uprawnia funkcjonariuszy do otrzymywania dodatku służbowego określa tabela stanowiąca załącznik nr 6 do rozporządzenia. I Dodatek służbowy przyznaje się funkcjonariuszowi w wysokości miesięcznej powyżej 10 % i nie większej niż 60 % podstawy naliczenia określając jego wysokość z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku.”, b) po ust. 3 dodaje się ust. 3a w brzmieniu: „3a. Funkcjonariuszowi zajmującemu stanowisko kursant przyznaje się dodatek służbowy w wysokości mi.esięcznej powyżej 10 % i nie większej niż 20 % podstawy naliczenia określając jego wysokość z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku.”, c) ust. 6 otrzymuje brzmienie: „6. Do funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 1, w granicach określonych w ust. 3 lub 3a, przepisy 7 ust. 3a – 3d, 5 i 6 stosuje się odpowiednio.”;

5) uchyla się 9;

6) § 10 i 11 otrzymują brzmienie: „§ 10. 1. Funkcjonariusze wykonujący zadania na etatowych stanowiskach załóg jednostek pływających Straży Granicznej otrzymują dodatek morski w wysokości miesięcznej do 0,30 kwoty bazowej. 2. Dodatek morski w wysokości określonej w ust. 1 można, na wniosek właściwego przełożonego, przyznać funkcjonariuszom wykonującym zadania nurków, płetwonurków, instruktorów-nurków, instruktorów-płetwonurków, na czas wykonywania tych zadań. § 1.1. 1_ Funkcjonariusze wykonujący zadania na statkach powietrznych Straży Granicznej: 1) w składzie personelu latającego; 2) w składzie personelu technicznego, związane z bezpośrednią obsługą statków powietrznych Straży Granicznej — otrzymują dodatek lotniczy. 2. Funkcjonariusze wchodzący w skład personelu latającego zawieszeni w lotach ze względów zdrowotnych mogą otrzymywać dodatek lotniczy przez okres do 12 miesięcy za zgodą Komendanta Głównego Straży Granicznej. 3. Dodatek lotniczy, na wniosek właściwego przełożonego, przyznaje się funkcjonariuszom, o których mowa w ust. 1: 1) pkt 1 — w wysokości miesięcznej do 0,60 kwoty bazowej; 2) pkt 2 — w wysokości miesięcznej do 0,30 kwoty bazowej.”;

7) załącznik nr 2 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 1. do niniejszego rozporządzenia;

8) w załączniku nr 3 do rozporządzenia tytuł tabeli otrzymuje brzmienie: „TABELA DODATKU ZA STOPIEŃ STRAŻY GRANICZNEJ”;

9) załącznik nr 4 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 2 do niniejszego rozporządzenia;

10) uchyla się załącznik nr 5 do rozporządzenia;

11) załącznik nr 6 do rozporządzenia otrzymuje brzmienie określone w załączniku nr 3 do niniejszego rozporządzenia;

12) uchyla się załączniki nr 7 i 8 do rozporządzenia.
2. 1. Funkcjonariusze mianowani przed dniem wejścia w życie rozporządzenia na stanowiska służbowe, które przepisami rozporządzenia zostały zaszeregowane do niższej grupy uposażenia zasadniczego, zachowują prawo do uposażenia zasadniczego w dotychczasowej wysokości, do czasu uzyskania na podstawie przepisów tego rozporządzenia prawa do uposażenia zasadniczego co najmniej w takiej samej wysokości. 2. Funkcjonariuszy, którym przed dniem wejścia w życie rozporządzenia zachowano prawo do zaszeregowania należnego na poprzednio zajmowanym stanowisku na podstawie art. 107 ust. 2 ustawy, zaszeregowuje się do grupy uposażenia zasadniczego odpowiadającej grupie uposażenia, do której funkcjonariuszowi zachowano prawo przed tym dniem. 3_ Funkcjonariusze pełniący służbę w dniu wejścia w życie rozporządzenia na stanowiskach zaszeregowanych do określonych stopni etatowych zachowują prawo do stopni etatowych określonych dla tych stanowisk na podstawie dotychczasowych przepisów, nie dłużej jednak niż do dnia mianowania na pierwszy stopień służbowy w korpusie lub do końca okresu wymaganego do przesłużenia w stopniu, na który funkcjonariusz został mianowany przed dniem wejścia w życic rozporządzenia. 4.. Funkcjonariuszom, którzy- w dniu wejścia w życie rozporządzenia otrzymywali na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów: 1) dodatek funkcyjny przyznany na czas pełnienia służby na stanowisku kierowniczym lub samodzielnym albo dodatek służbowy przyznany na czas nieokreślony – przyznaje się odpowiednio dodatek funkcyjny na czas pełnienia służby na stanowisku kierowniczym lub samodzielnym albo dodatek służbowy na czas nieokreślony, w miesięcznej wysokości nie mniejszej niż wynikająca z przyznanych funkcjonariuszom przed tym dniem kategorii dodatku funkcyjnego albo dodatku służbowego; 2) dodatek funkcyjny albo dodatek służbowy podwyższony albo obniżony na czas określony – przyznaje się odpowiednio dodatek funkcyjny albo dodatek służbowy w miesięcznej wysokości odpowiadającej przyznanej funkcjonariuszom przed tym dniem kategorii dodatku funkcyjnego albo dodatku służbowego na czas podwyższenia albo obniżenia tego dodatku, nie dłużej jednak niż na okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia; 3) zwiększenie dodatku funkcyjnego albo dodatku służbowego — zachowuje się prawo do tego zwiększenia w dotychczasowej wysokości do czasu pizyznania im dodatku funkcyjnego albo dodatku służbowego w nowej wysokości, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia.
§ 3. Funkcjonariusze, którzy w dniu wejścia w życie rozporządzenia otrzymywali, na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów:
1) dodatek za służbę na morzu; 2) dodatek dla personelu latającego lub dodatek dla bezpośredniej obsługi powietrznych albo dodatek instruktorski zachowują prawo do tych dodatków do czasu przyznania im odpowiednio statków dodatku morskiego albo lotniczego, nie dłużej jednak niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia.
§ 4. Rozporządzenie wchodzi w Życie z dniem 1 kwietnia 2014 r.
MINISTER SPRAW WEWNĘTRZNYCH
W POROZUMIENIU:
MINISTER PRACY I POLITYKI
SPOŁECZNEJ

SKAN Projektu uzgodnienia .pdf